5.496 Klantbeoordelingen
Menu Sensipharm Voedingssupplementen

Spondylose bij honden

 

Spondylose bij honden

In dit artikel bespreken we wat de aandoening spondylose is, de oorzaken, symptomen en risicofactoren. Ook bekijken we hoe dierenartsen deze aandoening diagnosticeren. Tenslotte geven we aan wat de behandelingsmogelijkheden zijn, die de kwaliteit van leven van je hond enorm kunnen verbeteren.

Heeft mijn hond last van spondylose?

Het is goed om eerst de vraag te beantwoorden: "Wat is deze aandoening eigenlijk?" Spondylosis deformans, zoals het formeel wordt genoemd, is niet alleen slijtage. Het een degeneratieve aandoening die de wervels aantast - de botten die de wervelkolom vormen en het ruggenmerg beschermen. Een andere naam is artrose. In veel gevallen wordt deze aandoening beschouwd als een normaal onderdeel van het ouder worden, slijtage, bij oudere dieren.
Dieren met spondylose deformans vertonen op het oog vaak helemaal geen uiterlijke symptomen. Toch blijkt dat honden wel degelijk tekenen van pijn en "beperking" van beweging kunnen laten zien, die verband houden met de aandoening.

Waardoor ontstaat artrose bij honden?

Om te begrijpen hoe deze aandoening ontstaat, is het handig om iets te weten over de anatomie van de wervelkolom.

Net als bij mensen is het ruggenmerg van je viervoeter een grote bundel zenuwen die verbonden is met de basis van de hersenen en langs de nek en rug loopt. Zenuwen uit verschillende delen van het ruggenmerg sturen signalen van de hersenen naar de rest van het lichaam. Zonder dit deel van het zenuwstelsel kunnen honden niet lopen of bewegen.
Om deze zenuwsnelweg te beschermen, omsluiten individuele botten (wervels) het ruggenmerg. Ruimten tussen de wervels zijn de gewrichten die helpen de flexibiliteit van de rug te behouden. Het ruggenmerg wordt verder beschermd door tussenwervelschijven - kleine, zachte kussentjes die fungeren als kussens of schokdempers.

Voor het grootste deel is de oorzaak van spondylose gewoon de normale slijtage van de vezels van de ligamenten die de tussenwervelschijven verbinden met de uiteinden van de wervellichamen. Maar omdat stress en spanning microscheuren in deze vezels veroorzaken, en vervolgens instabiliteit, probeert het lichaam dit te compenseren door nieuw bot (botsporen) op de uiteinden van de wervels te leggen en uiteindelijk "de kloof te overbruggen". Het is dus niet de slijtage zelf, die het probleem geeft, maar de botsporen als gevolg ervan.

Botsporen vormen een brug

Wat betekent dit? De botsporen kunnen zo groot worden dat ze aangrenzende sporen raken en een brug vormen. Deze bruggen vormen zich meestal langs de wervels in het midden van de rug - de thoracolumbale wervelkolom - en vormen zich meestal langs de lumbale wervelkolom in de onderrug.

Wat zijn de risicofactoren van artrose?

Deze aandoening treft oudere honden van grote rassen en sommige kleinere rassen van middelbare leeftijd. De aandoening wordt vaak gezien bij Boxers, wat suggereert dat er mogelijk een genetische aanleg is.
Aandoeningen die verstoring van de gewrichten van de wervelkolom veroorzaken, verhogen het risico op het ontwikkelen van spondylose. Als een dier bijvoorbeeld een traumatisch letsel oploopt dat compressie van de tussenwervelschijfruimten veroorzaakt, verhoogt de gewrichtsinstabiliteit die daaruit volgt, het risico op het ontwikkelen van botsporen in dit gebied.
Ook kan een dier dat lijdt aan tussenwervelschijfziekte deze aandoening ontwikkelen in het getroffen gebied, omdat de zieke tussenwervelschijven hebben geleid tot instabiliteit van die gewrichten.

In wezen is deze aandoening de poging van het lichaam om de instabiliteit in de gewrichten van de wervelkolom te stabiliseren door extra bot af te zetten, om ze te beschermen.

Symptomen van spondylose bij oudere honden?

Dieren met deze aandoening vertonen in de meeste gevallen geen uiterlijke symptomen. De klassieke veranderingen in de ruggengraat die we zien bij spondylose zijn meestal niet verantwoordelijk voor pijn en kreupelheid. Integendeel, de aandoening wordt meestal bij toeval gevonden tijdens het diagnosticeren van een ander probleem.

Drie symptomen

Uw viervoeter kan al dan niet symptomen vertonen van deze aandoening van de wervels. Hier zijn een paar dingen waar je bij je oudere hond op moet letten:

  • Veranderingen in het lopen: in plaats van soepel heen en weer te zwaaien, kun je zien dat de rug van het dier verstijft en niet vrij kan bewegen.
  • Verandering in beweging: de rug van je viervoeter lijkt wat stijf en hij zal moeilijke bewegingen vermijden, zoals opspringen of omrollen.
  • Verandering in gedrag: Als de sporen van botten de delicate zenuwwortels langs het ruggenmerg beginnen te knijpen, kan hij tekenen vertonen dat hij pijn heeft en erg gevoelig zijn voor aanraking langs zijn rug.
Spondylose bij honden

Hoe diagnosticeert een dierenarts spondylose?

Uw dierenarts zal röntgenfoto's gebruiken om deze aandoening te diagnosticeren, omdat de kenmerkende botsporen gemakkelijk op röntgenfoto's verschijnen. Als je dierenarts schade aan het ruggenmerg of een ontsteking van de zenuwen vermoedt, kan hij of zij ook geavanceerde beeldvorming aanbevelen. Een MRI- of CT-scan kan andere problemen uitsluiten en zorgen voor een passende behandeling.

Hoe behandel je spondylose bij honden?

Als je viervoeter deze aandoening heeft maar geen pijn of ongemak ervaart, heeft hij misschien niet meteen behandeling nodig. Maar je viervoeter kan, in overleg met je dierenarts, belang hebben bij het gebruik van gewrichtssupplementen. Deze kunnen een beschermend effect hebben op de gewrichten en een behandeling voorkomen.
Ingrediënten als glucosamine en MSM helpen de gewrichten soepel en gezond te houden, maar ook Chinese kruiden hebben hun dienst bewezen. Daarom kan een voedingssupplement nuttig zijn om de ontwikkeling van spondylose te vertragen.
In zeer zeldzame gevallen kan een operatie als behandeling nodig zijn om sporen te verwijderen die op het ruggenmerg drukken.

Als je oudere hond rugpijn heeft, komt deze waarschijnlijk niet van spondylose. Het is wel mogelijk, maar er is een waslijst met aandoeningen die ook de oorzaak kunnen zijn.

Maar wat de oorzaak ook is, je viervoeter kan baat hebben bij ontstekingsremmende medicijnen en/of medicijnen tegen zenuwpijn. Deze kunnen vaak verlichting bieden voor rugpijn. Ook veterinaire acupunctuur behandeling, chiropractie bij dieren en fysiotherapie zijn zeer effectieve methoden om pijn te verlichten en de mobiliteit van deze dieren te verbeteren.
Als je viervoeter te zwaar is, is dit het belangrijkste dat je moet aanpakken om de ruggengraat van je hond te beschermen. Je dierenarts kan een voedingsplan voor je viervoeter opstellen. Caloriearm voedsel en gecontroleerde lichaamsbeweging kunnen gewichtsverlies vergemakkelijken. Als je niet zeker weet of het dier te zwaar is, vraag het dan aan de dierenarts.

Omdat honden tegenwoordig langer leven dan hun vroeger, zijn ze na verloop van tijd vatbaarder voor gewrichtsschade, artrose en ontstekingen. Gewrichtsontsteking is algemeen bekend als artritis. De aandoening is eigenlijk ook een vorm van artritis in de wervelkolom. Maar in tegenstelling tot artritis is er echter geen ontsteking. Dit is maar goed ook, want ontsteking betekent pijn.

Een veel voorkomende ziekte bij oudere honden

Spondylosis deformans, vaak bij toeval gediagnosticeerd, is een veel voorkomende ziekte bij oudere honden. Hoewel dierenartsen het er onderling niet over eens zijn, kan worden aangenomen dat deze aandoening pijnlijk kan zijn. We weten in ieder geval dat deze aandoening bij mensen pijnlijk kan zijn. Als je weet waar je op moet letten, kun je voorkomen dat je viervoeter ongemak ervaart. Maar, zelfs als de diagnose is gesteld en het dier duidelijk nog geen pijn heeft, kun je iets ondernemen om dit te voorkomen. Het is belangrijk om alles te doen voor het behouden van mobiliteit op hogere leeftijd. Je trouwe viervoeter zal je er (onbewust) dankbaar voor zijn!

 

Kennisbank artikelen
30 jaar ervaring, deskundige klantenservice
Je order binnen 1 werkdag verstuurd
Vanaf € 65,- gratis verzonden
Gemakkelijk achteraf betalen